Huilen

Een kind huilt om te laten merken dat hij of zij iemand nodig heeft. Door te huilen vertelt een baby dat hij of zij zich niet prettig voelt. Een peuter kan huilen uit pure frustratie, vermoeidheid of verveling. Het is niet altijd gemakkelijk om te achterhalen wat er scheelt als je kind huilt. Toch is er geen reden tot paniek, want huilen gaat over en soms nog snel ook.

Baby’s huilen vaak gebundeld, tijdens de zogenoemde huiluurtjes, meestal in de late namiddag en tijdens de avond. Het aantal uren dat je baby huilt, verschilt van kind tot kind, maar is ook leeftijdsgebonden.

• Rond 6 weken is er een huilpiek. Dan huilt een baby gemiddeld tweeënhalf uur per dag.
• Na de derde maand vermindert bij de meeste baby’s het huilen tot gemiddeld anderhalf uur per dag. Dat blijft zo gedurende de rest van het eerste jaar.

• Ongeveer 10 tot 30% van de baby’s onder de 4 maanden huilen overmatig.
• Krachtiger huilen is een uitzonderlijke situatie in het normale huilpatroon dat elke baby kent tijdens de eerste 3 à 4 maanden, met een piek rond 6 weken.
• Meestal verdwijnt het overmatig huilgedrag op 4 à 5 maanden.
• Overmatig huilen komt zowel voor bij baby’s die borstvoeding krijgen, als bij baby’s die flesvoeding krijgen.

Een baby stelt je als ouder of begeleider soms echt op de proef. Frustratie, vermoeidheid of woede kunnen ertoe leiden dat je de baby door elkaar wil schudden. Schud een baby nooit! Dit kan heel veel schade berokkenen. 

• Word niet kwaad op de baby, want dit maakt het huilen alleen maar erger.
• Als je de spanning voelt toenemen bij jezelf is het goed om even tijd te nemen voor jezelf: naar een andere ruimte, even naar buiten, … om op adem te komen. Adem diep in en uit, vooral vanuit je buik, hou even de adem in en adem langzaam door de mond uit.
• Leg de baby op een veilige plek.
• Kom even tot rust en verzet je gedachten: ga naar een andere kamer, zet een kop thee of koffie, kijk wat tv of luister naar de radio.
• Als je een partner hebt en die is in de buurt, vraag dan om even over te nemen. Of misschien kan ook iemand anders in de directe omgeving even komen helpen?
• Zoek steun bij een vertrouwenspersoon of praat met een arts of verpleegkundige over de spanningen.
• Plan momenten in voor jezelf.
• Gebruik de huilkaart om het huilpatroon van je baby in kaart te brengen.

Belangrijk is te weten dat als je zelf tot rust kan komen, de kans ook groter is dat je kind dat gaat voelen en ook tot rust zal komen. 

Een baby huilt omdat hij of zij zich niet prettig voelt. Honger, moe, verveling, een te strakke luier… Het is niet altijd gemakkelijk om de verschillende soorten huilen te herkennen. Meestal gaat het huilen gepaard met andere signalen.

Je baby kan ook huilen van vermoeidheid. Deze signalen tonen aan dat je baby moe is:

• geeuwen
• bleek worden
• in de ogen wrijven
• zeuren of jengelen
• drukker worden
• oogcontact verbreken of wegkijken

Ook peuters huilen om verschillende redenen

• Aan het eind van de dag of voor een dutje kan je peuter plots een hevige huilbui hebben. Alles wat hij of zij die dag beleefd heeft, wordt hem of haar dan even iets te veel.
• Plotse veranderingen kunnen een huilbui veroorzaken (bv. een nieuwe omgeving, een nieuwe persoon die binnenkomt)
• Een peuter kan huilen uit frustratie. Hij of zij wil meer dan wat hij of zij al kan of mag.

Peuters hebben het moeilijk om langere tijd alleen te spelen en huilen dan om aandacht te vragen omdat ze zich vervelen.  

Bijna elk kind wordt rustiger bij aanrakingen, op de schoot, bij wiegen, bij zingen … Beperk ze niet tot de momenten waarop een kind huilt, anders leert hij of zij dat huilen de enige manier is om aandacht te krijgen.

1. Observeer je kind en probeer in te spelen op wat hij of zij nodig heeft, bv. een flesje of eten, een knuffel, een speelmogelijkheid  …
2. Reageer niet onmiddellijk bij het eerste schreeuwtje. Hou wel toezicht.
3. Vermijd overstimulatie.
4. Kinderen hebben nood aan regelmaat, zoals een vaste dagindeling. Het maakt het leven voorspelbaar en dat geeft rust.
5. Ook vaste patronen maken het leven voorspelbaar en geven rust. Denk bijvoorbeeld aan een vast ritueel voor het slapengaan.
6. Is je kind moe? Laat hem of haar dan in zijn of haar eigen bedje inslapen. Vermijd te veel prikkels, zoals fel licht of lawaai. Een rustig slaapliedje of een monotoon geluid kan helpen.
7. Ga na een hevige huilbui altijd kijken hoe je kind in slaap is gevallen.
8. Is er een nieuwe baby in het gezin? Of is er een andere ingrijpende gebeurtenis? Geef je ouder kind dan geregeld extra aandacht.
9. Spreek af met je partner of een familielid en zorg om beurt voor troost. Zo raak je minder snel vermoeid.

Een baby kan hevig huilen bij maag- en darmkrampen. Enkele tips: 

1. Leg de baby met zijn of haar buikje over de knie, masseer zijn of haar buikje of leg er een (niet te) warme doek op.
2. Maak fietsende bewegingen met de beentjes.
3. Geef een badje.
4. Doe alles rustig en ontspannen.
5. Geef je borstvoeding? Kijk of de baby correct aanligt en juist zuigt.
6. Geef je flesvoeding? Zorg voor een correcte bereiding van de melkvoeding en een goede houding tijdens het drinken.
7. Verander enkel van voeding als de arts meent dat dit noodzakelijk is.

Het is een beetje uitzoeken op welke manier jouw kind het best getroost kan worden. De persoonlijkheid, de leeftijd, het ontwikkelingsniveau en temperament van je kind hebben hier een invloed op. Ook jouw persoonlijkheid en manier van omgaan met je kind spelen een rol.

Enkele tips:

1. Draag je kind dicht tegen je aan. Gebruik een draagdoek voor een baby.
2. Wieg of streel je kind. Wrijf zachtjes over de rug.
3. Knuffel je kind.
4. Zing voor je kind.
5. Zuigen op een fopspeen of duim/vinger kan ook een vorm van troost zijn. Een fopspeen is beter dan een duim.
6. Soms helpt troosten niet en wil je kind liever rust.

Heb je de indruk dat je baby vaak of langdurig huilt? Ben je ongerust? Maak gebruik van de huilkaart om het huilgedrag van je baby in kaart te brengen.

De huilkaart geeft je een meer precieze en objectieve kijk op het huilgedrag van je kind. Dit kan je bespreken met je partner of familie, maar ook met je verpleegkundige of arts. Een huilkaart werkt ook verhelderend. Je merkt misschien terugkerende patronen op.

Leg de huilkaart binnen handbereik. Noteer nauwkeurig hoe het gaat met je kind. Je kan daarvoor verschillende codes gebruiken (huilen, eten, slapen …). Vul de huilkaart minstens een aantal dagen na elkaar in. Zo krijg je zicht op het ritme en huilgedrag van je kind.